მიმიკა და ჟესტები
როგორ ფიქრობთ შესაძლებელია თუ არა გაიგო თუ რას ფიქრობს ადამიანი, მისი მიმიკებისა და ჟესტებიდან გამომდინარე ? ამ შეკითხვაზე პასუხის გაცემისას გამოჩნდებიან როგორც მომხრეები, ასევე მოწინაღმდეგეებიც.
მიმიკა – უპირველეს ყოვლისა, ეს არის სახის კუნთების (მოძრაობა) გამომხატველი მოქმედებები, რაც თავის მხრივ არის გრძნობების, განცდებისა და აზრების გამოხატვის საშუალება.
როგორც წესი, სახის კუნთების ამ მოძრაობებს ადამიანი ვერ აკონტროლებს და ის ბუნებრივია, ამიტომ მომხრეები სხვა და სხვა თორიებით ამტკიცებენ, რომ თუ იცი მიმიკის განსაკუთრებულობები, შეიძლება გაიგო რა გრძნობებს განიცდის პიროვნება ამა თუ იმ მომენტისათვის და შეგიძლია განსაზღვრო სიმართლეს ამბობს ის თუ არა. იგივე ეხება ჟესტებსაც. ჩვენი ტანის მოძრაობისას ზოგიერთ ჟესტს ჩვენ ვერ ვაკონტროლებთ, ყველაფერი ხდება ავტომატურად და ემოციებიდან გამომდინარე. მიმიკა და ჟესტები – ეს, თავის მხრივ, არის საშუალება გამოხატო ან ხაზი გაუსვა სხვადასხვა გრძნობას ან სიტყვას, რომლებიც მათ გამოხატავს.
ფიზიოგნომია?
ფიზიოგნომიის ფესვები მიდის შორეულ იაპონიაში (ზოგიერთი მოსაზრებით ძველ ეგვიპტეში), სადაც ის დაიბადა. აღნიშნული მეცნიერება გამოჩნდა, ადამიანის სურვილთან ერთად, გაეგო მოსაუბრის ხასიათი, მისი გარეგნული ქცევის მიხედვით, საუბრის დროს. ძალიან ხშირად ადამიანი ამბობს ერთს და რეალურად კი ფიქრობს მეორეს. ჟესტები კი ხშირად გამოააშკარავებს ასეთ სიტუაციებს. ფიზიოგნომები ამ შემთხვევაში გამოყოფენ მიმიკას და ჟესტებს.
რისი მოყოლა შეუძლია ადამიანის სახეს?
რისი მოყოლა შეუძლიათ ჟესტებს?
ამ განსაკუთრებულობებით, როგორც ბევრი თვლის, ასევე შეიძლება გაიგო ადამიანის ფიქრები. მაგალითად, ყველასთვის ცნობილი დახურული პაუზა: ხელები და ფეხები გადაჯვარედინებული, რაც ჩვეულებრივ ნიშნავს, რომ ადამიანს არ სურს საუბარი არცერთ თემაზე და არ აპირებს ყველა დეტალი თქვენთან გაამხილოს. ადამიანის ფიქრების გამოსაცნობად, ფიზიოგნომებმა ბევრი ასეთი პოზა გამოყვეს.
მაგრამ, მომხრეებთან ერთად ამ იდეას ჰყავს მოწინააღმდეგეებიც. ზოგიერთი ამტკიცებს, რომ არ შეიძლება დაეყრდნო ასეთ ფიზიკურ მოქმედებებს, ადამიანის ხასიათის და ფიქრების გამოსაცნობად. ამან შეიძლება მიგიყვანოთ ცრუ დასკვნამდე. მიმიკის და ჟესტების გაკონტროლება შესაძლებელია და მაშინ ფიზიოგნომების მთელი უსაფრთხო მოქმედებები, უსარგებლო აღმოჩნდება. მაგალითად, ბევრ ცნობილ პოლიტიკოსს ან გავლენიან ადამიანს, რომლებიც სიტყვით გამოდიან საჯაროდ, სპეციალისტები უდგენენ სპეციალურ, აუცილებელ ჟესტებს და მიმიკებს და ასწავლიან მათ კონტროლს, რომ გამოიწვიონ ხალხში საჭირო რეაქცია.
როგორ გავაკონტროლოთ ჩვენი ჟესტები და მიმიკები?
ჟესტების საშუალებით შეგიძლიათ დიდი შთაბეჭდილება მოახდინოთ თანამოსაუბრეზე. ამის კლასიკური ილეთია მისი პოზის კოპირება. ეს ხერხი გეხმარებათ თანამოსაუბრის გადმობირებაში.
ასევე შესაძლებელია მიმიკის გაკონტროლებაც. გაიხსენეთ, რა ხშირად გაგიკეთებიათ ეს თქვენც როცა არ გინდოდათ ხალხის წინაშე საკუთარი ემოციების და გრძნობების გამოჩენა. აღნიშნული განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, თუ თქვენ ხშირად გიწევთ გამოსვლა დიდი აუდიტორიის წინაშე. ღირს იმ ფაქტის გათვალისწინებაც, რომ სხვადასხვა კულტურაში მიმიკის გამოხატვას აქვს სხვადასხვა მნიშვნელობა და განმარტება. მაგალითად, ევროპელი, როცა საკუთარ თავზე საუბრობს, გვიჩვენებს თავის მკერდზე თითით, ხოლო იაპონელი თანამოსაუბრეზე. ჩანს თითქოს: ერთი და იგივე მნიშვნელობა, ხოლო ჟესტები განსხვავაებულია. იაპონელის ჟესტი, ჩვენ შეიძლება შეურაცხყოფად მიგვეღო, მაშინ როცა თავად იაპონელები ამას პატივად თვლიან. იგივე ეხება ჟესტებსაც. ზოგიერთი ერი ჟესტების მრავალფეროვნებით გამოირჩევა, ზოგიც მათ ძალიან იშვიათად და თავშეკავებულად იყენებს.
როგორც ჩანს, ამ კამათში ორივე მხარე მართალია: ფაქტია, რომ თუ კარგად დააკვირდები ადამიანის მიმიკებს და ჟესტებს, შეძლებ გაარჩიო თანამოსაობრის სიტყვების ჭეშმარიტება, მაგრამ არ ღირს ადამიანის ხასიათის გარკვევისას მხოლოდ მის ჟესტებს და მიმიკებს დაეყრდნოთ. როგორც ვახსენე, მათი გაკონტროლებაც სრულიად შესაძლებელია და თუ ასეთ შემთხვევაში მხოლოდ ჟესტებით და მიმიკებით ვიხელმძღვანელებთ, მცდარ დასკვნებს გამოვიტანთ და შთაბეჭდილებაც არასწორი იქნება.
